Elinde olmadan

Enteresan bir şekilde bakıyordu anlamıyordu. Anlatıyordu oysa anlattığını sanıyordu. Bunca yıllık hani bir anda.

''Sen benim en değerli eksperimdin. Kıymetlilerime sen değer verirdin. Artık veremiyorsun değerlendirme değer verme yeteneğini kaybettin ya da istemiyorsun artık. Evet bu yüzden istemiyorum seni .'' Artık beraber bir şeyler yapma ihtimali olmadığını anlatıyordu. Antikacı mıydı Elmas tüccarı mıydı öyle bir şeydi.Anlamıyordu. Onca sene bunca yıl.

Bir oyun bir film olabilir bu sahne hafızaya . Hayat da böyle olaylarla dolu . 

En kıymetli en değerli varlığa beş kuruş etmez de dokunamadığımız el süremediğimiz onca değerli bunu çöpe atın bu çöp havasıyla elinin tersiyle gösterip. 

Ege nin kıyısında yürümek soluk almak binlerce yıllık geleneği kışkırtıyor olmalı gemileri yakmak yakma çıkamayacağın deliğe mağaraya girme.

Sevgi hak edilir hak eden sevilir değerler buna göredir. Yaşanandan doğru dersleri en kolayından en ucuzundan en bedelsizinden almak daha iyidir. Neyi yanlış yaptığını nerede gözden kaçanın ne olduğu yüreğinin ne dediği içinden ne geldiği bir başka göz isteyebilir. Trapezcinin cesareti havada takla attıktan sonra kendini tutacak kollara duyduğu güven kadardır.  

Rüzgar sertleşiyor denizin kıyısı kalk git diyor kafaya bunca yük bir rahat nefes al uyu her dakikasında uyana uyana soğuk senin de yatağın ısınmıyor işte şansa bırakılmış akıntıya salınmış hayatlar bile  dikkatli olunduğunda sakin sulara götürür.

Severek sevgiyle bir şeyler kaybolmaz bir şeyleri yapmamak kaybettirir.